KONKRETIZACIJA POJMA LJUBAVI U TEOLOŠKIM PORUKAMA I VASPITNIM POSTUPCIMA RODITELJA

Сажетак

Na osnovu empirijskih istraživanja vaspitnih postupaka roditelja u procesusocijalizacije i Ronerove teorije roditeljskog prihvatanja-odbacivanja, u radu se tematizujepojam ljubavi. U vaspitnim postupcima roditelja koje dete percipira prepoznaje se ljubav kaomotiv koja čini da se dete oseća prihvaćenim. Odbačena deca akumuliraju strah i formirajunegativnu sliku o sebi. Porodica posreduje između prihvaćenog vrednosnog sistemareligijske kulture kojoj pripada i novih generacija u procesu socijalizacije. Posmatrano izugla hrišćanske religije, idalni pojmovi su bog i ljubav kao sinonimi. Iskustvo s roditeljimai značajnim osobama u ranom detinjstvu povezana su s teorijskim konceptom odnosa premaautoritetu i njegovoj moći. Na teorijskom planu, u okviru učenja prepliću se dve ideje oBogu, onome koji je po svojoj prirodi ljubav, koji voli, štiti, prašta, spasava i/ili onome kojikontroliše, kažnjava, sudi i uništava. Tako se ljubav i strah susreću i u religijskom iskustvu,konkretizuju se u religijskoj obrednoj praksi i živi u svakodnevnom životu porodice prekovaspitnih postupaka u procesu socijalizacije.