U POTRAZI ZA BISEROM – TRETMAN ISTORIJE U <em>KAKO UPOKOJITI VAMPIRA</em> BORISLAVA PEKIĆA

Сажетак

U radu se, na temelju intertekstualne veze između Konrada Rutkovskog, junaka Pekićevog romana Kako upokojiti vampira i Geteovog Fausta, istražuje Pekićeva kritika istoriografije. Osnova zamerka koju Pekićev junak upućuje istoriografiji jeste da ona nikada ne dolazi do filozofskog smisla istorijskog zbivanja (“bisera”) nego tek do istorijskih činjenica (prazna ,,školjka”). Dovodeći u pitanje istoriografsku objektivnost, Pekić ide i korak dalje, kritikujući implicitno i istorografski diskurs, zasnovan na Fukoovoj koncepciji diskursa. Kako upokojiti vampiranije, međutim, samo kritika istoriografije, već i implicitni način dosezanja ,,bisera” istorijskih zbivanja. To nas dovodi do poetičkih razlika između Kiša i Pekića. Kiš svoju prozu vidi kao korekciju fikcionalizovane istoriografije, gde književnost na sebe preuzima zadatak da rekonstruiše istorijske činjenice i tako se distancira od fikcije. Suprotno tome, Pekić svoju prozu distancira od istorijske istine da bi je zauzvrat usmerio ka tumačenju smisla istorijskih činjenica, dakle, ka filozofskoj istini istorijskih događaja, ka onome što Rutkovski naziva “biserom” – istinskim i možda nedostižnim istorijskim znanjem.