TUGE I RADOSTI ATOLA FUGARDA: NOSTALGIJA EGZILANTA

Главни садржај чланка

Lena Tica
Ivana Krsmanović

Сажетак

U radu se analizira drama Atola Fugarda Tuge i Radosti (2001) koja opisuje sudbinu Davida Oliviera, južnoafričkog pesnika belca, koji se nakon šesnaest godina provedenih u egzilu vraća u svoj rodni Karu, gde ubrzo umire. Njegov život se retrospektivno izlaže na sceni u preklapajućim monolozima tri žene: supruge Alison, belkinje, ljubavnice Marte, Afrikanke, i njihove vanbračne ćerke, Rebeke, kao i Davidovog duha, čije prisustvo na sceni upućuje na nemogućnost brisanja prošlosti. Kroz Lakanov koncept Drugog, koji se u postkolonijalnom diskursu preobražava u Drugog (kolonizatora) i drugog (kolonizovanog), u radu se analizira identitet protagoniste kako bi se utvrdio razlog njegovog sunovrata od briljantnog mladog pesnika i profesora do dekadencije, alkoholizma i potpunog očaja. Kroz koncept egzila Edvarda Saida kao nepremostivog rascepa između sopstva i njegovog istinskog doma, dolazi se do zaključka da David u egzilu postaje oličenje takozvane reflektivne nostalgije, koja se ogleda u njegovom osećanju beskorisnosti, iskorenjenosti i strahu da će zaboraviti svoj maternji jezik. U bliskoj vezi sa njegovom nemogućnošću da priča/piše javlja se i kastracija, koju David iskušava i u bukvalnom i u figurativnom smislu, i koja je uzrok nemogućnosti njegove identitetske potrage, budući da se „nedostatak“ nikad ne može ispuniti. Sa naglaskom na sveprisutni Simbolički poredak, u radu se takođe analiziraju i identiteti ženskih likova, koje se postavljaju kao drugi u odnosu na Drugog – Davida. Sve tri donekle preslikavaju Davidovu sudbinu nostalgičnog egzilanta, ali se načini na koje one doživljavaju svoja sopstva u mnogome razlikuju. Rebeka, koja u najvećoj meri iskušava psihološki egzil, na kraju uspeva da pronađe svoj glas i pomiri se sa svojom prošlošću, izazivajući Simbolički poredak.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Детаљи чланка

Како цитирати
Tica, L., & Krsmanović, I. . (2024). TUGE I RADOSTI ATOLA FUGARDA: NOSTALGIJA EGZILANTA. Годишњак Филозофског факултета у Новом Саду, 48(3), 355–367. https://doi.org/10.19090/gff.v48i3.2392
Секција
ELALT

Референце

Ashcroft, B., Griffiths, G. & Tiffin, H. (2000). Post-Colonial Studies: The Key Concepts. London: Routledge.

Bhabha, H. (1994). The location of culture. London: Routledge.

Billington, M. (26. Mar. 2002). Sorrows and Rejoicings. The Guardian. https://www.theguardian.com/culture/2002/mar/26/artsfeatures4 Accessed 25 April 2023.

Bužinjska, A. & Markovski, M. P. (2009). Književne teorije XX veka. Beograd: Službeni glasnik. (Prinited in cyrilic).

Boym, S. (2001). The Future of Nostalgia. New York: Basic Books.

Boym, S. (2007). Nostalgia and its Discontents. Agora8. https://agora8.org/SvetlanaBoym_Nostalgia/. Accessed 15 March 2023.

Evans, D. (2006). An Introductory Dictionary of Lacanian Psychoanalysis. London and New York: Routledge

Fanon, F. (2008). Black Skin, White Masks. London: Pluto Press.

Freud, S. (1899). Screen Memories. The Standard Edition of The Complete Works of Sigmund Freud, Volume 3. London: The Hogarth Press.

Hook, D. (2006). Lacan, the meaning of the phallus and the “sexed” subject. In: Shefer, Tammy and Floretta Boonzaier and Piece Kiguwa (eds.), The Gender of Psychology, 60-84. Lansdowne: Juta Academic Publishing.

Hook, D. (2012). Screened history: nostalgia as defensive formation. Peace and Conflict: Journal of Peace Psychology, 18 (3). pp. 225-239. ISSN 1078-1919 DOI: 10.1037/a0029071.

Jones, E. (2006). Historical approaches to post-combat disorders. Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci, 361(1468): 533-42. DOI: 10.1098/rstb.2006.1814.

Krueger, A. (2011). A white man in exile: the failure of masculinity in Athol Fugard's Sorrows and Rejoicings. South African Theatre Journal, 25:2, 119-128. DOI: 10.1080/10137548.2011.636974

Krueger, A. (2008). Experiments in freedom: representations of identity in new South African drama: an investigation into identity formations in some post-apartheid play-texts published in English by South African writers, from 1994–2007. University of Pretoria, PhD Dissertation.

Lacan, J. (2006). Écrits: The First Complete Edition in English, Bruce Fink (trans.). New York and London: W.W. Norton & Company.

Meskin, T. and Van der Walt, T. (2010). Writing ‘whiteness’: Representing the Afrikaner in post-apartheid South Africa – a comparative study of Athol Fugard’s “Sorrows and Rejoicings” (2002) and Jason Xenopolous’ “Promised Land” (2002). The International Journal of the Arts in Society: Annual Review 4 (5): 203-216. doi:10.18848/1833-1866/CGP/v04i05/35730.

Novick, J. (5. Nov. 2019). Sorrows and Rejoicings. Backstage. https://www.backstage.com/magazine/article/sorrows-rejoicings-1-42593/ Accessed 25 April 2023.

Said, E. (2002). Reflections on Exile and Other Essays. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.

Smith, D. (12. Aug. 2014). Athol Fugard: ‘Prejudice and racism are still alive and well in South Africa’. The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2014/aug/12/athol-fugard-prejudice-racism-south-africa. Accessed 1 March 2023.

Sommer, E. (2002). Sorrows and Rejoicings. CurtainUp. http://www.curtainup.com/sorrowsandrejoicings.html. Accessed 25 April 2023.

Thakur, G. B. (2020). Postcolonial Lack. Identity, Culture, Surplus. Albany, New York: State University of New York Press.

Walder, D. (2009). Writing, Representation and Postcolonial Nostalgia. Textual Practice 23 (6), 935–946.