OD NOSA DO KARAKTERA: FIZIOGNOMIJA KARAKTERA U PRIPOVETKAMA JANKA POLIĆA KAMOVA.

Сажетак

Cilj rada je istraživanje uticaja učenja pozitivističke kriminologije o zavisnosti unutrašnjih osobina od spoljašnjeg izgleda na karakterizaciju junaka u pripovetkama Janka Polića Kamova. Prozno stvaralaštvo reprezentativnih predstavnika hrvatske književnosti realizma sledilo je obrazac karakterizacije koji nije iz vida gubio opis junakovog fizičkog izgleda sa posebnim fokusom na njegov nos. Na primerima karakterizacije junaka u Kamovljevoj prozi vidljivo je da se neizbežno uspostavlja veza između izgleda junakovog nosa i njegovih ljudskih vrednosti i ponašanja. Poređenjem Kamovljevih postupaka karakterizacije sa postupcima koje su koristili realisti uočavaju se sličnosti ali i razlike. Među rezultima istraživanja se izdvaja činjenica da u pripoveci koji je Kamov napisao pred sam kraj života dolazi do svojevrsne kritike karakterizacije koja izjednačava fizičko i etičko. Kritika postupka izjednačavanja fizičkog i etičkog praćena je snažnom ironijom ali i unutrašnjom krizom glavnog junaka pripovetke „Bitanga”. Ironija, unutrašnja trauma, odustajanje od redukcije opisa u skladu sa fiziognomijskim pretpostavkama i insistiranje na fizičkoj neobičnosti potvrđuju Kamovljevu privrženost protivrečnostima moderne.