POETSKI I METAFORIČKI PROSTOR ITALIJE U EMBAHADAMA MILOŠA CRNJANSKOG

Сажетак

U radu se istražuje i zapaža narativno tkivo izgrađivano i oblikovano kroz poetsku sliku Italije u prelomnim trenucima pred Drugi svetski rat. Prostor, vreme, ljudi i njihove međusobne relacije i korelacije uočavaju se iz osobene perspektive srpskog diplomate u Rimu, savetnika za štampu u poslanstvu Kraljevine Jugoslavije, u vremenskom intervalu od 1938. do 1941. godine. Miloš Crnjanski svoje lične impresije, kao i autobiografsko sećanje, delimično potkrepljuje dnevničkim zapisima italijanskog grofa Ćana, čime se ističe pokušaj rekonstrukcije interesantnog istorijskog perioda, koji se reflektovao, kako na personalnom identitetu Crnjanskog, tako i na njegovoj stvaralačkoj biografiji. Analitičkom metodom uočavaju se karakteristike prostornosti, kao i društveni, politički, istorijski i kulturni nivo, Rima i Venecije, čime se ostvaruje integralna poetska slika Italije u promatranom periodu. Dvostruki princip romaneskne vizije izražen je kroz sameravanje pisca sa sagledavanjem diplomate, aktivacijom principa sećanja i pamćenja, ostvarenim dihotomijom prošlosti i sadašnjosti, na italijanski kulturni i diplomatski prostor, njihove vrednosti i refleksije. Cilj istraživanja predstavlja formiranje celovite vizije Italije, njene uloge, značaja i funkcije, izražene kroz kulturni model, ali i kao jedne od sržnih tačaka na kojima počiva celokupna konstrukcija memoarskih zapisa Embahada.